خبرگزاری میزان - مولاعبدالله فاضل بوشهری، در كودكی به علت ابتلا به بیماری آبله بینایی خود را از دست داد، ولی چون هوش سرشار و شوق تحصیل علم و دانش داشت، فقه و اصول و ادبیات عربی و فارسی و قوانین شرعی و عرفی را خوب آموخت.

سال های بسیاری در بوشهر مردم را موعظه می كرد، شعر می خواند و بسیار خوب و سنجیده صحبت می كرد و به كار وكالت دادگستری نیز مشغول بود، در سال 1312 ش در بوشهر در حین سخن گفتن از كلنل محمدتقی خان پسیان و شیخ محمد خیابانی دو آزادی خواه مقتول به نیكی نام برد و از آن دو تمجید كرد.

فرماندار بوشهر این مطلب را به تهران گزارش داد، در نتیجه دستور تبعیدش به بندرعباس صادر شد و آن مرد دانشمند كور كهنسال را به بندرعباس فرستادند و تحت نظر گرفتند و سرانجام در سال 1312 ش پس از گذراندن چند ماه سختی در گذشت.

تذكره سخن سرایان فارس را نوشته است. فعلاً شعری از او در دست نیست.

- بیشتر بخوانید:
- آشنایی با شاعر نابینای ایرانی منبع: كتاب دایرة المعارف نوابع و مشاهیر معلول ایران و جهان

انتهای پیام/
خبرگزاری میزان: انتشار مطالب و اخبار تحلیلی سایر رسانه های داخلی و خارجی لزوماً به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفاً جهت اطلاع كاربران از فضای رسانه ای منتشر می شود.